Heeft de wetenschap een kennismonopolie? Of biedt juist het geloof het enig juiste zicht op de dingen? Er is sprake van een spannende verhouding tussen geloof en wetenschap, en de meningen lopen uiteen over een juiste typering ervan: is dat conflict, of onafhankelijkheid, of dialoog, of integratie?
Christenen die werkzaam zijn in de wetenschap hebben er dagelijks mee te maken. Hoe gaan zij ermee om? Hoe integreren zij hun passie voor de wetenschap met hun geloof in God en omgang met de Bijbel? Of zijn dat twee gescheiden werelden? Voor welke dilemma’s ziet een christen-wetenschapper zich in de praktijk gesteld? Maar ook: op welke terreinen van de wetenschap zijn christenen momenteel werkzaam?
Christen-studenten worden tijdens hun studie aan een (niet-christelijke) hogeschool of universiteit regelmatig gesteld voor de vraag naar de mogelijkheid om geloof en wetenschap te integreren. Vaak betreft dit een existentiële worsteling tussen enerzijds de behoefte om oprecht christen te zijn, in God te geloven en de bijbel als Gods openbaring serieus te nemen, en anderzijds de behoefte om een integer wetenschapper te zijn. Er wordt een kloof ervaren tussen de geloofskennis en –ervaring enerzijds, en de wetenschappelijke kennis en waarheidsclaims anderzijds. Daarbij komt nog de sterke druk die er vanuit veel seculiere wetenschap(pers) en de heersende cultuur wordt uitgeoefend om het geloof als irrationeel, achterhaald en in conflict met de resultaten van ‘de’ wetenschap te beschouwen. Voor deze studenten is het cruciaal om christen-wetenschappers te ontmoeten die als rolmodel kunnen fungeren voor de wijze waarop je op authentieke en integere wijze zowel christen als wetenschapper kunt zijn.
In deze cursus willen we christenen die werkzaam zijn in allerlei terreinen van de wetenschap aan het woord laten over de wijze waarop hun christenzijn hun werk in de wetenschap beïnvloedt en vice versa. We zijn nieuwsgierig naar zowel de wetenschapper (de inhoud van hun werk) als naar de christen (de verbinding tussen werk en geloof).
