‘Het sola scriptura vraagt van ons de cultuurverschillen tussen onze tijd en die van de Bijbel zo goed mogelijk in rekening te brengen’ zegt de een. ‘Maar dan is het sola scriptura feitelijk opgegeven!’ reageert een ander.
De gereformeerde gezindte lijkt in toenemende mate verdeeld over de betekenis en toepassing van het centrale principe van de Reformatie dat de Schrift de enige bron en norm voor leer en leven is. Wat is er feitelijk aan de hand? Is er werkelijk sprake van vervagende normen en onoverbrugbare verschillen? Moeten we terug of kunnen we samen vooruit? Maar hoe dan? Verbindt het sola scriptura kerken van gereformeerd belijden nog wel of spreken we dezelfde taal niet meer?
- Wat betekent Sola Scriptura voor de gereformeerde theologie vandaag?
- De verscheidenheid aan opvattingen over het sola scriptura, hermeneutiek en hun onderlinge relatie
- De verhouding van het sola scriptura tot het solo Christo, sola fide en sola gratia van de Reformatie
- De verhouding tussen het sola scriptura en het gebruik van buitenbijbelse bronnen en kennis
- De praktische consequenties van de hermeneutiek voor het verstaan van de Schrift in relatie tot (post)moderne opvattingen
- De actuele betekenis van het reformatorische sola scriptura-principe voor leer en leven
- De impact van de hantering van een verschillende hermeneutiek op de oecumene
Permanente Educatie Predikanten van de TU Kampen organiseerde op 11 en 12 juni 2015 samen met de Groninger leerstoel ‘Gereformeerde godgeleerdheid: bronnen, ontwikkeling en context’ vanwege de Gereformeerde Bond in de PKN en de onderzoeksgroep Biblical Exegesis and Sytematic Theology (BEST; TU Apeldoorn en TU Kampen) een conferentie in twee delen over deze thematiek.
Tijdens het eerste deel van de conferentie vond er een ontmoeting en discussie plaats tussen zes theologen uit vijf kerken. Elk van hen zette zijn standpunt vanuit eigen expertise en invalshoek uiteen. Overeenkomsten en verschillen kwamen zo in beeld. Zowel allerlei historische, systematisch-theologische, exegetische en ethische aspecten als de praktische en kerkelijke consequenties kregen aandacht.
Tijdens het tweede deel van de conferentie vond de academische bezinning plaats over vragen als:
- de betekenis en functie van het sola scriptura in Reformatie, Gereformeerde Orthodoxie en daarna
- wat kunnen we leren van Paulus’ Schriftgebruik?
- de verhouding van het sola scriptura tot het gebruik van buitenbijbelse bronnen (als archeologie) en buitenbijbelse kennis (empirie, psychologie)
- de mogelijk verhullende functie van het sola scriptura voor individualistisch en/of ideologisch bijbelgebruik danwel voor funderingsdenken
- de verhouding van het sola scriptura tot het solo Christo, sola fide en sola gratia en de vraag of in de combinatie van deze sola’s een kernmoment van gereformeerde hermeneutiek is gelegen
De video’s van diverse lezingen en discussies in deze cursus bieden inzicht in een aantal belangrijke aspecten die spelen rond de actuele betekenis en toepassing van het centrale principe van de Reformatie dat de Schrift de enige bron en norm voor leer en leven is.
