Gereformeerde theologie stroomopwaarts

Terugkijken op 75 jaar Vrijmaking

In Nederland is een uitgebreide delta met een rijke verzameling kleinere en grotere kerkelijke stromen. In dit boek blikken de auteurs terug op een van die vertakkingen: de Vrijmaking van 1944. Op 11 augustus van dat jaar, midden in de oorlog, las Klaas Schilder in Den Haag de akte van Vrijmaking of Wederkeer voor. Daarmee werden de Gereformeerde Kerken vrijgemaakt een feit. In de jaren die volgden, hebben veel leden en ook hele gemeentes zich bij dit kerkverband aangesloten.

Inmiddels is de Vrijmaking al lang geleden en voor de meest mensen alleen een overlevering, een verhaal dat door ouderen wordt verteld. Daarom nu de vraag: wat heeft de Vrijmaking gebracht dat het waard is om te onthouden en door te vertellen?

Wat heeft de Vrijmaking gebracht dat het waard is om te onthouden en door te vertellen?

Lees het in het boek Gereformeerde theologie stroomopwaarts of bekijk het gesprek met Erik de Boer en Theo van Staalduine hierboven.
In dit gesprek spreken zij in het bijzonder over twee zaken die ten grondslag lagen aan de vrijmaking van 1944:

 Twee dingen waren in het bijzonder voor de vrijgemaakten onverdraaglijk: Het leerbesluit over verbond en doop uit 1942, dat “kinderen moesten worden gehouden voor wedergeboren” en het feit dat de leiders van de kerk een groot aantal professoren, predikanten en ambtsdragers schorsten en afzetten.

Waarom waren deze zaken onverdraaglijk? En wat betekenen de vragen van toen voor kerkleden en bestuurders nu?

Ook de auteurs van het boek Gereformeerde theologie stroomopwaarts zoeken in verschillende richtingen naar een antwoord op deze en andere vragen in hun terugblik op 75 jaar vrijmaking. Historisch, kritisch, vanuit thema’s als verbond en heilshistorie, en met oog voor de hedendaagse kerkelijke context.